!!! Onder het motto "Vele kleintjes maken iets groots" wordt de actie van het extra geschenkje "sleutelhanger DOL-FIJN" uitgebreid naar 50 trackers !!!

Kathy - DOL-FIJN

DOL een beetje gek zoals de buitenwereld dit meestal omschrijft, ikzelf noem het mijn psychische bijzonderheden.
FIJN; goedlachs, enthousiast, creatief, doorzetter, ...
Samen DOLFIJN, het dier waarmee ik mij het meeste vergelijk en ook één van de zwemstijlen waarmee ik in de top 10 van Europa sta bij de masters. Bijgevolg één van mijn bronnen van kracht en hoop!

Ik ben Kathy, gehuwd en mama van twee zonen. Van opleiding een master in de wiskunde en sinds 2015 ervaringsdeskundige in de geestelijke gezondheidszorg. Ik noem me liever Kathy die haar ervaringen, talenten, krachten en competenties tracht in te zetten om anderen hoop en (zelf)vertrouwen te geven. En ja, daar ben ik best trots op.

ZWEMMEN is één van mijn bronnen van kracht en hoop. Ik sta dan ook voor verschillende disciplines in de top 10 van Europa bij de masters.

Waarom ben ik deze Rising Track gestart?

Op mijn weg kwam ik heel wat obstakels tegen. Eén van mijn psychische bijzonderheden, ASS (autisme spectrum stoornis) en het feit dat ik vervroegd op pensioen ben gezet na pesterijen op het werk zijn hiervan de belangrijkste. Ik ben nu echter op een punt gekomen dat ik mijn grenzen nog meer wil verleggen om zo verder in mijn ZELFSTANDIGHEID te groeien en mijn ZWEMNIVEAU - ook buiten mijn comfortzone - te vergroten.

Mijn doel: DEELNAME AAN HET WK SWIMMING te ZUID-KOREA!

Vanaf januari 2019 stopt mijn job als ervaringswerker en val ik terug op vrijwilligerswerk. Allemaal onrechtstreekse gevolgen van mijn gedwongen op-pensioenstelling. De reis naar Zuid-Korea is een verre, lange reis naar een onbekende locatie. Deze uitdaging is door mijn autisme te groot voor mij alleen waardoor ik een begeleider nodig heb. Ik heb dan ook niet alleen budget nodig voor mezelf maar ook voor mijn begeleider. Iets wat ik door het stoppen van mijn job niet kan bekostigen. Ik wil mijn droom echter niet zomaar laten varen. Daarom hoop ik nu eenmalig te kunnen rekenen op uw financiële steun.

Maar er is nog meer, ik hoop met dit project ook een bijdrage te leveren aan het DOORBREKEN van het TABOE rond PSYCHOLOGISCHE PROBLEMEN.

"Kwetsbaarheden maken je ook sterk" - "Follow your dreams, believe in yourself and don't give up"

Mijn verhaal:

September 2009, het begin van mijn VERHAAL "Wrong moment, wrong place and wrong person." Ik word het slachtoffer van machtsmisbruik en pesterijen. Wenen, niet meer naar mijn werk willen rijden, vaak heel moe... Het wordt een periode met vallen en opstaan, werken/niet werken, ... De klachten blijven toenemen, grotendeels door de aanhoudende negatieve acties op het werk. Wat ik zo goed kan - mijn gezin, mijn werk, mijn zwemmen,... - kan ik niet meer. En bijgevolg verdwijnt ook stilaan 'de Kathy'. Omwille van de toenemende problemen blijkt - in januari 2011 - een opname noodzakelijk. Er is niettemin één serieus obstakel: ik heb geen vertrouwen; niet in mezelf en zeker niet in een opname. De overgang naar een intensievere ondersteuningsvorm is voor mezelf erg moeilijk, maar uiteindelijk zet ikzelf deze stap, zoals ook de vele andere stappen.

Februari 2012, ik rond mijn eerste opname van één jaar af. Eén van mijn talenten - ZWEMMEN - krijgt opnieuw een belangrijke plaats. Om de wachttijd - bijna 1 jaar - tussen mijn 2 opnames te overbruggen besluit ik naast de heropstart van een intensiever ambulant traject, de uitdaging "deelname aan mijn eerste EK Swimming Masters 2013 Eindhoven" aan te gaan. En ja, zoals jullie in het bijhorende filmpje kunnen zien, het is een succes op vele vlakken.

Oktober 2014, nog een 4-tal weken te gaan en dan rond ik mijn tweede opname van één jaar af. Afbouwen van MEDICATIE was voor mij ook een belangrijk DOEL. Aangezien ik opnieuw gestart ben met ZWEMMEN OP HOOG NIVEAU, hierdoor voldoende en regelmatig train, kwam er ruimte voor een experiment. Misschien kan ik mijn medicatie afbouwen en kijken of de stoffen die ik nodig heb, ook kunnen aangemaakt worden via mijn sport. Samen met mijn behandelde psychiater (in opname) besluiten we 'de sprong' te wagen. Het is een proces met vallen en opstaan, wikken en wegen, stoppen/opnieuw starten, overleggen, elkaar vertrouwen geven,... Maar ik kan zeggen dat het opzet nog steeds geslaagd is: 'ZWEMMEN' is al meer dan drie jaar MIJN MEDICATIE OP VOORSCHRIFT.

"We keep moving forward, opening new doors and doing new things, because we're curious, and curiosity keeps leading us down new paths."

Zonder het zelf te beseffen, zet ik mijn eerste stapjes richting ervaringsdeskundige. Ik begeleid een sessie rond crisis-/signaleringsplan, geef een sessie vaardigheidstrainingen en neem zelfs deel op beleidsmatig vlak in een werkgroep van herstel in het psychiatrisch ziekenhuis. Maar ook naar de maatschappij toe verzorg ik samen met een professional INFO- avonden rond PSYCHISCHE KWETSBAARHEDEN.

De combinatie van (ambulante) therapie, hobby's en vrijwilligerswerk, grotendeels als ervaringswerker, wordt mogelijk. Ik school me bij en voel mezelf beter en krachtiger worden. Ik krijg opnieuw meer zelfvertrouwen. Wat begint met enkele uren vrijwilligerswerk, groeit uit tot een fulltime bezigheid. Ondanks mijn drukke 'werkagenda' - al zal de buitenwereld dat niet altijd zo benoemen - loopt het op andere vlakken ook heel goed: mama zijn, aan sport doen, ook met mijn zwemmen sta ik er opnieuw, zelfs op internationaal niveau ...

Wauw, ben ik dan toch opnieuw die krachtige, doorzettende, gedreven dame waarover men sprak en die ikzelf niet echt (meer) zag?

Januari 2016, de logische volgende stap - terug meedraaien in het reguliere werkcircuit - brengt me opnieuw even uit evenwicht. Het trauma dat ik opliep in mijn vroegere werkcontext was immers de aanleiding geweest voor mijn opname in de geestelijke gezondheidszorg. Ondanks die negatieve werkervaringen en het feit dat ik lange tijd uit ben geweest, durf ik de stap toch te wagen. Dat heb ik te danken aan alles wat ik heb opgebouwd tijdens mijn proces. Ik ontdekte oa dat het niet zozeer wiskunde is dat ik miste maar meer de rol rond "vorming" en/of "betekenis hebben voor anderen". Maar vooral dankzij de vele ervaringen, kennis, elders verworven competenties, vaardigheden, bijzondere verdiensten (zowel in mijn werk als met mijn zwemmen), krachten, de uitbouw van een professioneel en niet-professioneel netwerk en last but not least ZELFVERTROUWEN dat ik nu in mijn 'rugzak' heb. En zo kom ik tot mijn laatste puntje ...

Zoals ik reeds eerder aangaf werd ik op 1 januari 2016 op vervroegd pensioen gezet. Overal waar ik solliciteer dien ik dit ter sprake te brengen. En ja ondanks dat vele weten dat het niet gaat over een gebrek aan capaciteiten, is dit voor de buitenwereld, waaronder ook heel wat werkgevers, moeilijk. Daar heerst heel wat STIGMA. Maar ook weet ik sinds deze maand - december 2018 - dat mijn betaalde job opnieuw stopt. Net zoals bij mijn "vervroegd pensioen" niet omwille van mijn capaciteiten. Deze keer omdat er geen financiële middelen meer zijn en ik niet onder het "normpersoneel binnen de zorg" pas.

TOT SLOT. Al datgene wat ik tot hiertoe heb bereikt/opgebouwd is niet iets wat ik alleen kan. Het is een proces dat ik SAMEN met mijn gezin en familie, mijn hulpverleners, lotgenoten, vrienden, collega's zowel ervaringswerkers als professionals, verschillende instanties, ... DOE, waarvoor ik SAMEN met hen GA en waarop we uiteindelijk SAMEN TROTS kunnen zijn! Ik hoop dan ook dat jullie - de schenkers - voldoende overtuigd en geïnspireerd zijn om in "mijn droom" te investeren zodat we SAMEN verder bouwen aan "ZWEMMEN en ERVARINGSWERKER een SUCCESVOLLE combinatie "! En alzo ook het "TABOE over de psychiatrie" verder helpen te DOORBREKEN!

"Kwetsbaarheden maken je ook sterk" - "Follow your dreams, believe in yourself and don't give up"

Kathy